Woensdag 10 december 2014
De kleur indigo staat symbool voor ons vermogen verder te zien dan wat de zintuigen ons vertellen. Intuïtief proberen we te vatten wat er achter de alledaagse realiteit verscholen gaat, in de hoop om tot een dieper begrip van zowel de wereld als van onszelf te komen. In die zin is ‘indigo’ een uitstekende naam voor een instelling die zich inzet voor professionele kunstenaars en hun belangen. In een voortdurend gevecht met zichzelf en de hen omringende werkelijkheid willen kunstenaars immers het onbevattelijke verkennen.De stichting ontleende de mystieke naam aan een collectief kunstenaars, Indigo 79, waartoe bekende schilders als Jan Gierveld, Fred ten Tusscher en Leo Vierhout behoorden. Deze groep liet eenzelfde geluid horen als de activisten die zich verenigden in een protest tegen de wegbezuiniging van Kunsthal Hof 88. Hanny Niessen, bestuurslid van Indigo, verwoordde dat geluid afgelopen dinsdag in Seniorentijd als volgt: wie de kunst verwaarloost, verruwt de samenleving. Stichting Indigo draagt dit motto al tien jaar hoog in het vaandel. Net zoals de oorspronkelijke groep kunstenaars van 1979 komt Indigo in het geweer tegen een gemeente die in haar beleid steeds minder oog lijkt te hebben voor culturele zaken.
Met hard werken wisten Hanny en andere gedrevenen de Kunsthal voor de ondergang te behoeden. Dankzij hen kent Almelo nog steeds een vriendelijk klimaat voor kunstenaars; er bestaat voldoende gelegenheid voor hen om te laten zien wat ze doen.
Tijdens het interview stond Hanny Niessen uitvoerig stil bij de vele aspecten van haar werk. Zij stelt onder andere tentoonstellingen samen, en daar komt heel wat bij kijken. Zo moet er natuurlijk eerst een selectie van kunstwerken gemaakt worden in het atelier van de kunstenaar zelf. Daarbij wordt er in eerste instantie gelet op de kwaliteit van een kunstobject; is het interessant genoeg om mee te nemen in de tentoonstelling? Belangrijk is echter ook de juiste afstemming van het geheel. Er wordt namelijk gestreefd naar zoveel mogelijk coherentie tussen de werken, vooral wanneer meerdere kunstenaars aan de expositie deelnemen. Hanny en haar collega’s hangen niet zomaar wat op; een tentoonstelling moet ergens over gaan. Er wordt gewikt en gewogen totdat de juiste opstelling van de objecten gevonden is.
Vervolgens sluit de stichting ruim van tevoren een verzekering af. Foto’s en teksten worden er gemaakt voor de officiële uitnodigingen, en de pers wordt ingeschakeld om het publiek op de hoogte te stellen van de op handen zijnde tentoonstelling. En wat dacht u: ook voor een muzikale omlijsting van een opening wordt regelmatig gezorgd. Cultureel gezien zijn de medewerkers van Indigo dus van alle markten thuis.
Wilt u meer weten over het wel en wee van de kunst in Almelo? Luistert u dan naar de Seniorentijd via www.aafm.nl/seniorentijd.
09-12-2014 seniorentijd interview Stichting Indigo
