Woensdag 23 april 2014
De Moulin Rouge, het beroemde cabaret en muziektheater in het Parijs van het fin de siècle, heeft over een periode van meer dan honderd jaar nog niets aan allure en aantrekkingskracht verloren. Zoals PR-manager Wing Drijber opmerkte, mag dit wel blijken uit het feit dat Servus het aantal leden flink zag toenemen toen bekend werd dat de Moulin Rouge de nieuwe productie van de Almelose musical en operettevereniging zou worden. Vanwaar die fascinatie met het onderwerp, zo kan men zich afvragen? Het antwoord ligt voor de hand: de Moulin Rouge is de moeder van alle nachtclubs. Het was in dit etablissement dat voor het eerst een ietwat dubieuze onderneming als een bordeel het nodige cachet kreeg. Het bonte gebeuren in de Moulin Rouge appelleerde aan de hogere kringen, en menig heer van stand vertoefde er regelmatig. Jazeker, alles en iedereen die in de bruisende Franse hoofdstad iets betekende, verzamelde zich in deze gelegenheid. Men kon er immers converseren met beroemde schilders, schrijvers en componisten. Dat er naast geaccepteerde vormen van vermaak zoals muziek- en theatervoorstellingen evenzeer de diensten van vrouwelijke sterren werden aangeboden, namen de deftige heren op de koop toe. Of beter gezegd, het kwam ze wel mooi uit. Officieel zocht men dan niet de dames van lichte zeden op, maar stelde men zich op de hoogte van de stand van zaken in de moderne kunst. Een fraaier voorwendsel kon men niet hebben.
Men zou zeggen dat de Moulin Rouge niet openlijk adverteerde met haar nevenactiviteiten op het gebied van de lichamelijke liefde. Haar handelsmerk, de uit Algerije geïmporteerde dans de Can Can, lijkt dat daarentegen weer wel te doen. Maar het betrof hier een dans, en dat mag als kunst beschouwd worden. Als de eigenlijke interesse van fatsoenlijke heren eerder het ondergoed van acrobatische danseressen gold, dan konden ze altijd nog aanvoeren dat ze zich verdiepten in de choreografisch verantwoorde techniek van de dames.
De Moulin Rouge bood dus een knap doordachte melange van hoogstaande kunst en pikanterieën. En dat recept werkt nog steeds. Getuige de hierboven genoemde stijging in het ledenaantal van Servus geldt dat blijkbaar ook voor hen die een musical over de nachtclub willen maken. Zingende dames etaleren hun muzikale talenten, maar mogen tegelijkertijd ook lekker ondeugend doen met een dans waarbij de benen hoog opgeworpen worden.
De heer Drijber beschreef de plot van de musical uitvoerig. Wij vatten zijn woorden kort samen: het verhaal gaat over een liefdesgeschiedenis tussen de jonge songschrijver Christian en de beroemdste ster van de Moulin Rouge, Satine. De verhoudingen worden gecompliceerd door het feit dat Satine min of meer uitbesteed is aan de geldschieter van de nachtclub. Door zichzelf te verkopen garandeert zij het voortbestaan van de Moulin Rouge. De botsende belangen van de hoofdpersonen leveren op zich al genoeg spanning en dramatiek op, maar het verloop van de liefde neemt bovendien een tragische wending als blijkt dat Satine aan TB lijdt. De tering, zoals de ziekte toentertijd genoemd werd, was rond 1900 een ongeneeslijke ziekte.
Deze en nog vele andere verwikkelingen kunnen we volgen in de theateropvoering van Servus. Het geheel wordt muzikaal omlijst met een reeks bekende songs van hedendaagse artiesten. Wij raden u aan om alvast kaarten te bestellen voor 9 en 10 mei. Op deze dagen wordt de voorstelling in het Theaterhotel gehouden.
22-04-2014 seniorentijd interview Moulin Rouge
