Zondag 29 januari 2023
Hoe rolstoeltoegankelijk is Almelo eigenlijk? Dat hebben Anouk de Jong en Lieneke Bolhuis uitgezocht door een dag lang in een rolstoel het centrum van Almelo in te gaan, op initiatief van Almelo Toegankelijk. Beide dames zijn niet rolstoel afhankelijk, maar wilden weten wat er nog te verbeteren valt aan de toegankelijkheid voor rolstoelers en scootmobielers in de binnenstad. Medipoint heeft kosteloos twee rolstoelen ter beschikking gesteld. Joost Konijnberg (16 jaar rolstoelafhankelijk) van Almelo Toegankelijk is met de dames op stap gegaan om zo ook echt te kunnen ervaren waar je tegenaan loopt. Hieronder een verslag van de dag:
Op pad
Het was voor de beide dames een hele ervaring. Zowel mentaal als fysiek. Ze hebben besloten om niet maar één uurtje in een rolstoel te zitten maar meteen een volle dag. 'Alleen dan kun je echt ervaring opdoen, alleen dan kun je echt ervaren hoe het is', aldus Anouk en Lieneke. Via het Doepark zijn ze naar de Schuttenstraat gegaan om zo via de Oranjestraat en Doelenstraat uiteindelijk via de markt bij het Stadhuis aan te komen.
Opstakels en uitdagingen
'De grootste uitdagingen zijn de stoepen en schuine straten in het centrum. De opgang bij de Marktstraat is echt lastig en de brug net voorbij de Schuttenstraat is ook een ding', aldus Bolhuis. 'Een klein stoepje of kuiltje kan al funest zijn en zorgt ervoor dat je vast komt te zitten. Het gaat niet om de grote obstakels die je tegenkomt maar meer de kleine, de losse steentjes, glas, de slechte bestrating en de schuine stukken wegdek' laat de Jong weten. 'De Oranjestraat bijvoorbeeld loopt af, automatisch rol je dus scheef en komt daarbij steeds meer in de buurt van de plantenbakken terecht. Rechtdoor gaan is bijna niet te doen. En dat in combinatie met de fietsers die hier mogen fietsen. Ze vliegen rechts en links om je heen. Je hebt in een rolstoel al slechter zicht en dat is met de fietsers in de Oranjestraat bijna niet te doen. Meermaals hebben we net niet tegen een fietser aangezeten. Door alle klinkers, kuilen, putdeksels en troep blijf je slingeren door het centrum, heel onhandig met die fietsers er bij', aldus Lieneke Bolhuis.
Lichamelijk en mentaal zwaar
De dames geven aan dat de route mentaal ook wel impact heeft gehad. 'Naast dat het rollen fysiek zwaar is, is het dat mentaal ook. Alles kost zo veel meer tijd en energie. De kleinste dingen worden een probleem. Dingen waar je normaal niet over nadenkt een winkel ingaan bijvoorbeeld. Fysiek een drempel over gaan kost veel moeite, een drempel van één centimeter is al lastig en heel veel winkels hebben dat. Ook de deuren van de winkels zijn dicht, alleen de deur openmaken is voor iemand in een rolstoel nauwelijks te doen. Winkeldeuren zijn groot en zwaar. Eenmaal binnen moet je slingeren om de spullen die bij de ingang staan en wordt je gevraagd of je geholpen kan worden'.
'Winkelend publiek roept met regelmaat ‘Oh sorry, ik heb je niet gezien’. Daarnaast is het zo dat je je er bewust van wordt dat je bijna nergens naar het toilet kan. Hiermee vermijd je sommige horeca gelegenheden en ga je al helemaal niet uitgebreid winkelen. Winkelen en horeca is echt een ding en motiveert niet om de stad in te gaan. Eenzaamheid ligt hiermee op de loer, je krijgt de neiging om thuis te blijven, want dat is zoveel makkelijker'.
'De ‘fontein’ op de markt (tegenover de Waag) is echt vreselijk. Als je van de verkeerde kant aan komt rollen moet je er helemaal omheen. Maar ook bebording kan beter (busstation is afgesloten en kom je niet meer langs, voor nop rol je dus helemaal die kant op om vervolgens om te draaien en terug te gaan. Afritten van stoepen liggen erg ver uit elkaar en je moet heel schuin de straat over. Bijvoorbeeld bij de Hagenborg parkeergarage (einde doepark). Je kunt daar niet recht oversteken'.
Lichtpuntjes
Was het alleen maar 'kommer en kwel'? Nee, de dames hebben ook nog genoten, zo zeggen ze zelf. 'We hebben een geweldige dag gehad en er gaan ook dingen goed. We zijn bij een aantal winkels geweest die echt goed toegankelijk waren. Wij werden vooral blij van de Hunkemöller. Bij het Wetshuys stond een paal met ontsmettingsmiddel (nog van de corona periode) bij de toiletten erg in de weg, maar op ons verzoek is deze per direct verwijdert.
Vervolg
Ook voor Joost, die 16 jaar rolstoelafhankelijk is, was het een openbaring, dingen waar hij al lang niet meer bij stil staat komen toch weer boven. Doordat Joost een stuk meer ervaren is, is het oprijden van een stoepje een stuk makkelijker, hij kent de routes en weet welke plekken je moet vermijden. Maar iemand die van buiten Almelo komt, of niet vaak in het centrum is weet dit niet.
En hoe nu verder? Anouk en Lieneke willen dit zeker een vervolg geven. Hoe, dat gaan ze nog uitzoeken. Anouk is als ambtenaar in een andere gemeente werkzaam in de WMO en ziet duidelijk de rol van de gemeente hierin.
Lieneke Bolhuis en Charlotte de Lange
