Maandag 12 september 2022
Ze leerden elkaar kennen tijdens een 25 jarige trouwerij bij de voetbalvereniging Rietvogels, Yvonne Hildenbrant (88) en Frits van Veldhuisen (bijna 89). Tijdens het dansen sloeg de vonk over en ze zijn altijd bij elkaar gebleven en vierden hun 65 jarig huwelijk. Ze trouwden destijds bij het Stamcafé van Rietvogels, op de hoek met de Bornerbroeksestraat. Ze zijn nu 65 jaar getrouwd en hopen ook de 70 jaar samen te mogen beleven. Ze wonen nog geheel zelfstandig. 'Ik heb zelf geleerd om mijn vrouw haar steunkousen aan te trekken en dat gaat prima', geeft de heer van Veldhuisen aan.
Mevrouw van Veldhuisen- Hildenbrant is geboren in Nederlands Indië. Ze heeft destijds als ongeveer achtjarig meisje nog het Jappenkamp meegemaakt. 'Nog altijd heb ik er moeite mee als ik de Japanse taal hoor', geef ze aan. De heer van Veldhuisen is een echte Tukker.
Het echtpaar kreeg drie kinderen twee jongens en een meisje. Helaas is hun dochter op 6 jarige leeftijd bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Het paar heeft zeven kleinkinderen. Ze zijn in de loop der jaren drie keer verhuisd. Ze wonen met veel plezier al weer ruim 42 jaar aan de Wierdensestraat.
De heer van Veldhuisen werkte destijds in Almelo als meubelmaker bij Anneke en Wilhelm. Zij heeft enkele jaren bij Smits gewerkt in de kleding industrie. Na haar trouwen moest ze er mee stoppen. Wel heeft ze haar hele leven heel veel kleding gemaakt voor de kinderen, kleinkinderen en verdere familie.
Hij is heel lang als voetballer actief geweest voor Rietvogels (nu DRC).Zij heeft vroeger meegespeeld in de revue. Mevrouw van Veldhuisen is dol op bloemen. Ze geeft nog altijd dagelijks haar 30 potten met bloemen water. Hij is ook heel regelmatig actief in de tuin die zeker vijftig meter lang is. Zwemmen en biljarten waren tot voor kort grote hobby's van hem.
Tot ongeveer vijf jaar geleden ging het echtpaar 19 jaar lang elk winter twee maanden naar Benidorm met de bus om daar te overwinteren. Daarnaast maakten ze ook regelmatig uitstapjes en gingen weekendjes weg. Ze zijn ook terug geweest naar Indonesië. 'Dat was mooi voor vakantie, maar niet om te blijven', geeft Mevrouw van Veldhuisen aan.
'Er klinkt hier zelden een onvertogen woord en als er al eens gemopperd werd zei een van de kleinkinderen een keer. 'Stoppen opa, anders plakken we je achter het behang. Ze moest nog wel uitgelegd krijgen wat behang was', vertelt de heer van Veldhuisen met een brede grijns. 'We hopen nog heel lang samen door te gaan en daar hoort geven en nemen bij', geeft het jubilerende paar aan.
