Donderdag 23 april 2020
Vijfentwintig jaar geleden besloten Frejo van ’t Spijker en Wil Knol oorlogsveteranen onderdak te bieden tijdens de herdenkingsdagen rond 5 mei. Zo stonden ze in 1995 bij het Theaterhotel te wachten en zagen de oorlogsveteranen uit de bus komen. De allerlaatsten die uitstapten waren een vlotte man en zijn vrouw. 'Ik dacht meteen bij mezelf die zou ik wel in huis willen en dat gebeurde even later ook', geeft Wil met een glimlach aan.Tekst gaat verder onder de video
Frejo van ’t Spijker is 82 jaar, de laatste twee jaren van bezetting kreeg hij heel bewust mee. Hij kan zich goed herinneren dat hij destijds als zevenjarige dagelijks voor zijn kleine zusje melk bij de boer moest halen. Ook weet Frejo nog heel goed dat ze als gezin in oktober 1944 binnen 48 uur moesten verhuizen omdat de weermacht hun huis innam. Hij heeft heel vaak voor het luchtalarm moeten schuilen en tot op de dag van vandaag denkt hij terug aan de oorlogsjaren als op de eerste maandag van de maand het alarm afgaat.
Wil Knol is nu 78 en weet zich uit het laatste jaar van de oorlog nog wel vaag dingen te herinneren omdat ze daarvoor gewoon nog te jong was. Veel weet ze wel uit verhalen van haar ouders en van anderen. Ze woonde destijds in de Beltweg die later de naam Christoffelstraat kreeg. Iets wat haar vader niet direct blij mee was. Hij vond dat met het verwijderen van die naam een stukje geschiedenis werd gewist.
Frejo en Wil hebben familie in Canada. Ze zijn er sinds 1976 al dertig keer naar toe gevlogen. De oorlogsveteraan George Curtis en zijn vrouw Joany die 1995 bij de familie van ’t Spijker kwamen, woonden toevallig op nog geen twintig minuten van hun familie. Het plan was dat in 1995 de veteranen korte tijd in Almelo zouden blijven, maar het werden zeker zes weken.
In de tijd dat George Curtis in 1945 in Europa verbleef, trok hij veel op met een goede vriend, die hij uit het oog verloor. Hij zou graag tastbare herinneringen aan die vriend hebben. De familie van ‘t Spijker nam hem mee naar de Canadese begraafplaats in Holten. Ze vonden de naam van de vriend in de registers. 'We hebben hem daar toen een tijdje alleen bij het graf gelaten. Daarna kwam George terug en zei: 'Now the circle is round', vertelt Frejo. George Curtis is in 2009 overleden. Joany, zijn vrouw, leeft nog en ze hebben, vooral telefonisch, regelmatig contact.
Voor dit jaar hadden ze ook aangegeven twee Canadezen in huis te nemen. Alles was geregeld en Tony Pearson (95) zou samen met zijn zoon Robert naar huize van ’t Spijker komen. Helaas gooide het coronavirus roet in het eten. Heel jammer, maar Tony is vast besloten om bij een volgende kans toch naar Almelo komen. 'Tony is wel 95 jaar, maar hij is nog steeds heel vitaal, dus wie weet gaat een bevrijdingsfeest volgend jaar alsnog door en kan Tony komen. Ook wij gaan er graag voor', aldus Frejo en Wil.
